به بیمارستان شهید یحیی نژاد رفتم، رئیس بیمارستان مانع شد. گفت: شما تحمل نداری. وقتی تابوت را باز کردم، دیدم که شهید دست بر سینه دارد و با حالت تبسم، لبخند می زند. تعجب کردم که دست بر سینه، چرا لبخند می زند؟

  گاهی در جبهه های دفاع از حق در برابر باطل به تابلو نوشته ها، سنگرنوشته ها و لباس نوشته هایی برخورد می کردیم که در بردارنده نوعی طنز و شوخی بود. در این جا گوشه هایی از این تابلو نوشته ها را که بیانگر روحیه رزمندگان سرافراز اسلام در آن شرایط سخت است را با هم می خوانیم:

 
1- لبخند بزن دلاور. چرا اخم؟!!

2- لطفا سرزده وارد نشوید (همسنگران بی سنگر) (سنگر نوشته است و خطابش موشها و سایر حیوانات و حشرات موذی هستند که وقت و بی وقت در سنگر تردد می کردند.)

ردانی‌پور توضیحی از عملیات دارخوین داد و به شهید بهشتی گفت تشریف بیاورید و برای رزمندگان صحبت کنید. آقای بهشتی گفتند: باید برای امور قضایی به شهر بهبهان بروم ولی چاره‌ای ندارم جز اینکه برنامه‌ها را تغییر بدهم و ...

سردار علیپور همرزم شهید علی هاشمی گفت: سال ۸۲ در کمپ نفت نشسته بودم که از بیسیم صدا آمد خودتان را سریع برسانید به یکسری استخوان برخورد کرده‌ایم.